Филмска училница, втор час – Запознавање, разговори и учење

На втората филмска училница во рамки на проектот ФилмЕД, во Кинотеката на Македонија младите филмаџии разговараа за филмот, историјата на филмот, а го посетија и архивот на Кинотеката каде се чуваат филмовите.

На првата училница, младите филмаџии дознаа за се она што ги очекува во престојните часеви, дека ќе учат за многу нешта но и ќе снимаат свои филмчиња и дека ќе треба да се поделат во 3-4 екипи, оттаму и дека секој од нив ќе треба да избере што ќе работи во рамки на филмската екипа. На овој час тие разговараа за личните интереси, афинитети и искуства. Најмногу сакаат да бидат пред камерата, да бидат актери, но има и некои кои сакаат да бидат режисери, бидејќи сакаат да се „главни“.

Оние што сметаат дека добро работат со камерата на својот мобилен – се пријавуваат за сниматели. Двајца се пријавија за монтажери, срамежливо, иако не разбираат во целост од што би се состоела нивната работа.

Часот потоа продолжи со краток осврт на историјата на филмската лента. Децата видоа што е 35, 16 и 8мм лента, како изгледа 8мм камера и проектор за таква лента – нешто што денес нема ни да употребуваат. Потоа сите ја посетија кинокабината, да ја видат апаратурата за аналогна и за дигитална проекција.

Се постеија депоата и до коморите кадешто се чуваат филмски ленти. Во ходникот видоа како изгледаат ролни филмови и колку различни видови и модели на кутии има за ролните. Видоа и бета и видео касети, ама не знаеа зошто служат. Во просторијата со монтажни маси филмологот Александар Трајковски им покажуваше каде се прегледува филмска лента, како се пикира, каков е процесот на монтажа на филм.

Потоа во киносала се продолжи со предавањето за историја на филмот и развој на филмска технологија. Се зборуваше за појава на звучниот филм и како тоа се одразило врз продукцијата, снимањето (звучна изолација за камери, тишина во студио, итн.), на филмските елементи (ограничени можности за менување планови и кадрирање, прилагодување на микрофоните, итн.), за воведувањето и користењето на клапата – како синхронизатор на слика и тон, и за обележување на кадрите и снимките.

Исто така на овој час се зборуваше за филмските жанрови и кој какви филмови сака да гледа. Се зборуваше за првите мјузикли, како жанр што се појавува по појавата на звучниот филм. За вестернот, во кој се вовдеуваат, заради техничките можности, и повеќе екстериери и работа под отворено небо. Гледаа инсерти од „Поштенска кочија“ на Џон Форд, анализираа акциона сцена со индијаци кои ја напаѓаат кочијата, со многу пукање, стрелање, каскадерски трикови и акробации, коњи во галоп. Како е снимена сцената, што се е потребно да се сними таква сцена (тренирани животни, каскадери, специјални ефетки (рикошети, пиротехника) и оружје), каква техника (кранови, шини..). Се анализираа ракурси и каков психолошки ефект оставаат на гледачот. Се објаснуваше процесот на снимање според книга на снимање, а не според сценарио – дека не се снима линеарно, туку според локација, расположиви средства, актери, техника, дека сцените се снимаат преку ред, а дека по ред ќе се наредат на монтажна маса, со сечење и крпење на филмот.